Sabrana dela Svetog Save

Sabrana dela - Sveti Sava

Najmlađi peccato velikog Zupana Stefana Nemanje, rođen kao Rastko Nemanjić, kao Mladić je 1192. otišao u Svetu Goru i zamonašio se u ruskom manastiru Sveti Pantelejmon, un posle očeve smrti 1200 vodio je državnu politiku s bratom, kraljem Stefanom Prvovenčanim. U Nikeji je 1219. od romejskog (vizantijskog) cara Teodora I Laskarisa i vaseljenskog patrijarha Manojla I Haritopula izdejstvovao autokefalnost (samostalnost) Srpske Crkve i srpsku arhiepiskopiju, za čije je sedište odredio manastir Zicu. Srpske zemlje podelio je na deset episkopija. U Raškoj je bilo osam episkopija - Žiča, Ras, Toplica, Moravica, Dabar, Budimlje, Hvosno i Prizren, jedna u Zeti (na Miholjskoj Prevlaci u Bokokotorskom zalivu) i jedna u Zahumlju (Ston na Pelješcu). Arhiepiskopija i posebno najzapadnije episkopije na Prevlaci iu Stonu bile su glavna brana agresivnom papstvu Koje se učvrstilo na Balkanskom poluostrvu posle Četvrtog krstaškog rata od 1202. farlo 1204. S putovanja po Bliskom istoku doneo je Velike Svetinje - delove Časnog Krsta, deo Hristovog trnovog venca, igumansko žezlo Koje mu je proročanstvom ostavio Sveti Sava Osvećeni iz Palestina, ikonu Bogorodice Trojeručice, nošenu u bojevima Ispred vojske fare propasti Srpske srednjovekovne države. Veoma obrazovan, napisao je manastirske tipike (monaški ustavi) - Karejski, Hilandarski i Studenički. Kapitalni značaj Imao je njegov prevod s grčkog "Seste Novele" svetog cara Justinijana Velikog - koju je očistio od kasnijih nepravoslavnih dodataka - Osnovni Pravoslavni politički i dokument državno-Pravni u kojem je objašnjena ideja simfonije (saglasje) Crkve i Države. "Sesta novela" (Zakonopravilo ili Krmčija, od Reci Krma - upravljanje) sa srpskog je prevedena na jezike ostalih pravoslavnih Naroda. Simbol simfonije je dvoglavi orao i prvi srpski dvoglavi orao predstavljao je Svetog Savu i njegovog brata svetog kralja Stefana Prvovenčanog (Sveti Simon). U pravoslavnoj crkvi Svetog Savu nazivaju i Ravnoapostolni (ravan apostolima) i Mirotvorac, jer je 1208. u manastiru Studenica nad mrtvim očevim telom koje je preneo sa Svete Gore izmirio Bracu Vukana i Stefana i Tako zaustavio Građanski ratto koji je pod pritiskom rimokatoličke Crkve započeo Vukan , un diplomatskim misijama unosio je mir i medju balkanske narode. Njegov kult je veoma snažan kod svih pravoslavnih naroda Balkana iu Rusiji. U delu "Život gospodina Nemanje" (Sveti Simeon) opisao je očev život. Zajedno s njim, u junu 1198. od romejskog cara aleksija III Anđela izdejstvovao je hrisovulju na osnovu Koje je podigao manastir Hilandar, učinivši ga centrom srpskog crkvenog i književnog života.