Castello Reale fu sede di numerosi eventi storici.

Zamek Królewski był miejscem wielu historycznych wydarzeń. Często odwiedzali go królowie. Służył jednak przede wszystkim jako siedziba starosty generalnego wielkopolskiego oraz archiwum grodzkie. To tu w 1341r. odbył się ślub Kazimierza Wielkiego z Adelaidą Heską i jej koronacja na królową Polski. Spośród panujących, szczególnie często bywał w tym miejscu Władysław Jagiełło. Znaczącym wydarzeniem był pierwszy - mniej znany - hołd pruski, jaki wielki mistrz Jan von Tieffen złożył tutaj w 1497 roku przed Janem Olbrachtem.

W ciągu następnych stuleci kompleks zamkowy był jeszcze wielokrotnie niszczony, odbudowywany i przebudowywany. W 1783r. na pozostałościach wcześniejszych murów starosta generalny Kazimierz Raczyński wzniósł budynek (wydarzenie to upamiętnia tablica wmurowana w fasadę budynku), do którego następnie władze pruskie w 1794 r. dobudowały niższe piętrowe skrzydło. Podczas walk wyzwoleńczych w lutym 1945 roku oba budynki spłonęły. Ostatecznie w latach 1955-1965 odbudowano tylko gmach Raczyńskiego, który stał się siedzibą Muzeum – Oddziału Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Muzeum otwarto 22 lutego 1965 roku, jako Muzeum Rzemiosł Artystycznych. Zbiory oparto w dużej mierze na dawnych zasobach, powstających w Poznaniu kolejno od połowy XIX wieku: Muzeum Starożytności Polskich i Słowiańskich (istniejącym od 1853 roku przy Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk), niemieckim Towarzystwie Historycznym i utworzonym w 1894 roku Muzeum Prowincji, przemianowanym w 1903 roku na Muzeum im. Cesarza Fryderyka.

Otwarte dla publiczności 3 maja 1920 roku Muzeum Wielkopolskie przejęło zbiory powyższych instytucji, działając od 1950 roku jako Muzeum Narodowe z licznymi Działami i Oddziałami. Wyłonione jako Oddział Muzeum Rzemiosł Artystycznych ze swą odrębną siedzibą na Górze Przemysła było pierwszym tego typu muzeum w Polsce, ze stałą ekspozycją prezentującą wyroby rzemiosła artystycznego polskiego i obcego od wczesnego średniowiecza po współczesność. Budowane i wzbogacane liczne i zróżnicowane kolekcje poszerzały zakres działalności Muzeum, w związku z czym w 1991 roku instytucję przemianowano na Muzeum Sztuk Użytkowych.

Piwnice, które pozostały po nieistniejącym budynku pruskim przykryto w latach 60. XX w. nowymi sklepieniami i położono na nich niski dach kryty papą. Na ich zarysie jesienią 2010 roku rozpoczęła się budowa założenia zaprojektowanego w stylu historyzującym, które stanowiło będzie nowe skrzydło Muzeum Sztuk Użytkowych.