Kutib Oling. Yangi Kitob

Bismillahir Rohmanir Rohiym.

Bilinglarki, bu hayoti dunyo bir nafaslik o'yin-kulgi,

zebi-ziynat, o'rtalaringizdagi o'zaro maqtanish va

mol-dunyo hamda farzandlarni koʻpaytirishdir xalos.

(Hadid surasidagi 20-oyatning maʼnosi)

“Ehi Odam farzandi!

Agar senga ajratib qo'yilgan rizqqa qanoat qilsang, rizqning o'zi keladi

va Mendan prosciutto maqtov olasan. Bordi-yu bu taqsimga qanoat qilmasang,

dunyoni sening ustingdan sulton va seni unga xizmatkor qilib qo'yaman.

Dunyo uchun choʻldagi vahshiy hayvonlar kabi yugurasan, munizioni senga

taqsimlab qo'ygan rizqimdan ortig'i kelmaydi va o'zing ham

Mening oldimda uyalib qolasan.

(Hadisi Qudsidan)

Ajab makkoradir dunyoyi foniy,

Ming alvon jilva birla aldar oni.

O'shal makkorakim, solsa qo'ynig'a,

Sevingandin Kirar Shayton o'yung'a.

(Soʻfiy Ollohyordan)

Tintov

“Kelib-kelib roʻzaning birinchi kuni oʻgʻirlikka tushasanmi, uying

kuygur! Men bu pullarni oʻlimligimga deb yigʻyatuvdim, iloyim oʻlimligingga

compraursino!»

Shunday deb qargʻanayotgan Mohina kampir sochilib yotgan matolarni

sandiqqa taxlay boshladi. O'g'ri sandiqni titib tashlamagan edi. Ochgan-u pulni

olgan, boshqa narsaga tegmagan. Milisa deganlari bitta sandiq kamlik qilib,

uyning tit-pitini chiqarib yubordi-ya! Itiga har burchakni hidlatib chiqdi. Esso

Suhrobga qarab bir vovullagan edi, bola bechorani so'roqqa tutib ketishdi.

Mohina qarasa, milisa gapni aylantira-aylantira nabirasini o'g'riga

chiqarib qo'yadigan. Ana shunisiga chidamay, biram shovqin soldi-ki, milisa

deganlari kelganiga pushaymon yeb, joʻnab qoldi.

“Oʻgʻrini topsak, xabar beramiz”, deb vaʼda qilishdi.

"Men o'g'ringni pishirib yeymanmi, sen menga pulimni topib ber!"

Mohina kampir shunday deb javraganicha qolaverdi.

Quyosh botib, shom azoni eshitilsa-da, iftor qilish xayoliga kelmadi.

Mohina bu dunyoda yetmish uch yil yashab, bugun birinchi marta roʻza tutishi edi.

Uyini yigʻishtirar ekan, Allohga daʼvo qilib qoʻyishni ham unutmadi:

“Namozingni o'qimay, ro'zangni tutmay yurganimda indamagan eding. Gapingga

kirib, roʻzangni tutganimda, topganimga baraka berish oʻrniga shoʻrginamni

quritasanmi-ya?"

Buni “bandaga qoʻndoqda tekkan kasal”, deydilar. Banda yaxshiliklari

tufayli topayotgan savoblarini erinmay sanab yuradi va buning evaziga tezroq

mukofotini olishni istaydi. Umri savdo-sotiq bilan o'tgan Mohina dunyoni

bir bozor deb hisoblardi. Shu bois bir kun tutgan ro'zasining savobiga

mukofot oʻrniga jazo olgani eng ulugʻadolatsizlik boʻlib tuyuldi. Birikki

so'm foydani deb pattachilar bilan janjallashishga odatlanib qolgan nodon

kampir bu onda endi Xudo bilan haq talashardi. Savdoda nasiyaga mol

bermagani kabi bugun olajak ajrining prosciutto ertaga qoldirilishini istamas

edi. Roʻza farz boʻlgan yoshidan beri oʻtgan ibodatsiz yillarining jazolari

kutib turganini esa fahm etmasdi.

Dam oʻziga-oʻzi gapirib, dam uf torta-torta tintuvdan keyingi uyini

tartibga keltiray deganda eshik shasht bilan ochildi-yu ichkariga Xolnisa ​​o'qday

otilib kirdi.

-Hoy, mening bolamga tuhmat qilmagan bitta siz qoluvdingizmi? Siz

avval oʻzingizning goʻrsoʻxtangizni eplab oling, keyin mening bolamga osiling!

Prosciutto eshikning taraqlab ochilishi, prosciutto qoʻshni xotinning otilib

kirishidan choʻchib tushgan kampir Xolnisaning daʼvosini eshitib gangib

qoldi. Munizioni uning bu holati uzoq davom etmadi. Qaysi bozor ko'rgan xotin

birovni javratib qo'yib, o'zi dovdirab qolibdi-ki, Mohina ko'zlarini

moʻltillatib maʼsumalik bilan jimgina qarab turaversa? Achchiqni achchiq

kesganda, willaqilikni willaqilik daf etolmas ekanmi? Prosciutto Mohina Obdon

sinovdan o'tgan shu qurolni ishga soldi: