Veljko Milićević - Veljko Milićević
Veljko Milićević (1886-1929) je bio srpski pisac, prevodilac i publicista. Školovao se u Lici, Gospiću, Zagrebu i Beogradu a studirao u Ženevi, Londonu i Parizu. Bio je ministar crnogorske vlade u emigraciji (u Francuskoj). Odlikovan je Medaljom za hrabrost, Jubilarnom spomenicom crnogorskom i Danilovim ordenom III, IV i V stepena.
Najznačajnije delo mu je roman Bespuće (1912), prvi moderan roman u srpskoj književnosti, u kojem obrađuje temu bezavičajnosti novog čoveka. Roman govori o povratku intelektualca Gavra Đakovića u zavičaj. Glavni junak dobija ulogu stranca među svojima, ravnodušnog i nepoznatog čoveka u nekada poznatoj sredini. Česta upotreba simbola, "hladnih" motiva (prvi put se u srpskoj književnosti koristi motiv voza), socijalno-političkih motiva, okretanje urbanoj sredini, neke su od karakteristika koje ovaj roman čine modernim. Ovo je roman atmosfere, s malim brojem likova, statičnim događajima i motivima. Pisac koristi brojne metafore i deskripciju da bi prikazao krizu glavnog junaka, koju pojačava povratak u zavičaj i koja kulminira u nervni slom.