Allah səbr edənlərlədir!

God is edənlərlə səb! (Əli-Bəqərə 153)

İbn Teymiyyə (rahiməhullah) səbrin üç növ olduğunu söyləmişdir: “Allaha itaətdə olan səbr, Qadağanı tərk etməkdə edilən səbr, İnsanın başına gələn müsibətlərə görə səbr etməsi.”

İbn Teymiyyə sözünə davam edərək buyurur:

- Müsibət həm xəstəlik və s. kimi məxluqatın iradəsi olmadan gələn səmavi müsibət, həm də insanların bir kəsə qarşı etdikləri səbəbdən ola bilər. İkinci növ müsibət, yəni, kiminsə digər bir kəsin özünə, mal-dövlətinə və namusuna toxunmaqla olur ki, buna səbr etmək çox çətindir. Buna ancaq peyğəmbərlər və siddiqlər səbr edə bilir. Necə ki, Allah Rəsulu (sallAllahu aleyhi və səlləm) buyurur:

- Allah Musaya rəhm etsin, ona daha çox əziyyətlər verilsə də, səbr edərdi. (Buxari, Səhih, Kitəb əl-Ənbiyə, 3405; Muslim, Səhih, 3/109)