20 нишонаи мунофиқон дар Қуръон

Whaler 20 nishonai munofikon gift Kuron bo zaboni Tochiki

Ҳамду сипос ва ситойшу шукри бе поён шоистаи Худованди бузургест, ки моро ба дини пок ва баргузидаи худ, дини ислом раҳнамо шуд.

Ва онро барои дигар динҳо бартари дод, ва дуруду раҳмат ва саломи Худованд бар Паёмбари ислом ва тамоми ҳамроҳон ва раҳравони ростини вай (салому дуруди Аллоҳ бар ӯ ва ёронаш бод).

Худованди бузургро сипосгузорам, ки ин тавфиқро ба дасту қалам ва фикри ин бандаи ночиз ато фармуд то битавонам таҳқиқ ва тааммуле дар мавриди сифоти мунофиқин дар Қуръон дошта бошам.

Нифоқ ва дуруя бузургтарин бемории ҷомиъаи башари буда ва аз ҷумлаи мавзуъоте аст, ки саъодат ва шақовати инсон дар дунё ва охират бо он гиреҳ хурда аст. Мо имрӯз ба равшани шоҳиди ин воқеъияти талх ҳастем, ки ба далили дур шудани мардум аз амрҳо ва қавонини илоҳӣ ва заъиф шудани тақвои илоҳӣ дар дилҳо, бемории нифоқ дар ҷомиъа шуюуъи бисёр васеъе пайдо карда аст, Ва тамоми шохаҳои ҷомеъаро дучор ва дармонда намуда аст.

Ин бадон далил аст, ки нифоқ танҳо як касали оди нест, балки шомили чанде аз касалиҳои руҳи фарогир аст.

Маро дар пираҳан деви мунофиқ буду гарданкуш,

Ва лекин ақл ёри дод то кардам мусалмонаш.

Муҳимтарин роҳи дармони ин бемори, дуруст шинохтани нишонаҳои он ва баъд аз он дури кардан ва мубориза бурдан бо он нишонаҳост.

Агар шинохтани нишонаҳои ин бемори барои тамоми инсонҳо зарури мебошад, албатта барои як мусалмон заруртар ва воҷибтар аст.

Мо дар ин рисола ба таъриф ва баёни (20) нишонаи муҳими нифоқ ва дуруяги, ки дар Қуръон ба онҳо ишора шуда аст, мепардозем.

Ба умеди ин, ки ба ёрии Худованди таборак ва таъоло ва дар сояи шинохти дурусти ин нишонаҳо ва дури аз ҳамнишинии мунофиқ, ва аз дохил шудани ин бемори ба даруни руҳу равони худ ва паҳн шудани он дар руҳу равони ҷомиъа ҷалавгири намоем.

Дури зи бародари мунофиқ беҳтар

Парҳез зи ёри но мувофиқ беҳтар

Хоки қадами ёри мувофиқ ҳаққан

Аз хуни бародари мунофиқ беҳтар

Нифоқ чист?

Нифоқ иддиъои хуб будан ва дурусткори аз тарафи инсонҳои нодуруст ва нобакор аст. Нифоқ мева ва самари куфр аст. Ва куфр ба маънои пинҳон кардани ҳақоиқ ва дигаргун ҷилав додани он аст.

Мунофиқ дар зоҳир мусалмон ва бар ботин кофир аст, Дар ҳақиқат нифоқ яке аз нишонаҳои куфр дар дил аст.

Гуфт бадкорро, бад кайфар аст,

Гуфт мунофиқ аз бадкор бадтар аст,

Нифоқ аз аъмоли касоне аст, ки ба забон иддиъои имон ва садоқатро дар гуфторҳо ва кирдорҳо мекунанд аммо дар дил ҳақиқатҳоро пинҳон карда ва бо худашон содиқ нестанд.

Аллоҳ таъоло мефармояд:

﴿ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ ٣﴾ [المنافقون: ٣]

“Ин (нифоқ ва дуруғгӯи ва боз доштан аз дин) ба хотири он аст, ки (нахуст бо забон) имон оварданд ва сипас (бо дил) кофир шуданд, Пас бар дилҳояшон муҳр ниҳода шуд, ва эшон дигар (ҳақиқатро дарк намекунанд ва аз имон чизе) намефаҳманд”.

Сураи Мунофиқун, ояти 3

Мунофиқ дар зоҳир ороста ва тарафдори ҳақиқат аст, каҷу бадшакл нест, бисёр хуб ҳарф мезанад, аммо монанди табл дарунаш холи аст, фақат садои зебо ва баланде дошта ва ҳеҷ моҳияте аз худ надорад.

Аллоҳ таъоло мефармояд:

﴿وَإِذَا رَأَيۡتَهُمۡ تُعۡجِبُكَ أَجۡسَامُهُمۡۖ وَإِن يَقُولُواْ تَسۡمَعۡ لِقَوۡلِهِمۡۖ كَأَنَّهُمۡ خُشُبٞ مُّسَنَّدَةٞۖ يَحۡسَبُونَ كُلَّ صَيۡحَةٍ عَلَيۡهِمۡۚ هُمُ ٱلۡعَدُوُّ فَٱحۡذَرۡهُمۡۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ ٤﴾ [المنافقون: ٤]

“Чун онҳоро бубинӣ, туро аз зоҳирашон хуш меояд ва чун сухан бигӯянд, ба суханашон гӯш медиҳӣ. Гӯё ки ҳаройна, онҳо чӯбҳое ҳастанд ба девор такя дода. Ҳар овозеро ба зиёни худ мепиндоранд. Онҳо душманонанд. Аз онҳо ҳазар кун. Худо бикушадашон. Ба куҷо каҷрав мешаванд?”.

Сураи Мунофиқун, ояти 4

Гуфт Яздон мар набиро дар масоқ,

Як нишоне саҳлтар з- аҳли нифоқ.

Гар мунофиқ зифт бошад нағзу ҳавл,

Во шиноси мар варо дар лаҳну қавл.